Yaşamak, bu sokakların kiriyle gözlerime düşen görüntüler kadar cesur değil. Eksik zamanlarda yanlış kalınmış bulvarların, geçmişi puslu banklarında tamamlandığım caddeler gibi dürüst değil. Benim şu ellerim neye tutunmak istese fazlalık. Duyguların gıyabında, avuçlarıma bir ustura biriksin izbelerine çöktüğüm zaman duvarların. Cümleten kanatmak istiyorum tozlanan rüyaları. Hayali batsın!
Bu zaman denksizliğinde, paltoma çürüyen yaşantılar yamalıyorum. Sana dokunmak için hırpalanacak umudum da kalmadı, yazık! Suratımda kan kızıl bayraklar açıyor bu henüz erken olan her şeye geç kalınmışlık. Kimliksiz, istasyonlarda kaçak bedenlerin iç ceplerinde arayıp da bulamadığım ne kaldı şimdi, hak ver. Yağmalanan coğrafyalara hangi ağır cezalarla diri diri sürüldüm. Kelimeleri, asık kahkahalarından düşmüş bir delikanlı vardı, gişelerde hep onun adı. Sildiler onu baruttan oyma silgilerle.
Kaydol:
Kayıt Yorumları
(
Atom
)
0 yorum:
Yorum Gönder